Première: 30 maart 2015 op NPO 1 (Omroep MAX)
Seizoen: 1 seizoen, 8 afleveringen van ongeveer 45 minuten
Genre: Muzikale dramaserie / familiethriller
Setting: Een Hilversums gezin in de beginjaren ’60, hart in de opkomende televisie en de verzuiling van Nederland
Climax van verzoening en confrontatie
De jubileumshow wordt een publieke ontknoping waarin oude wonden geopend en nieuwe aanbindingen gesmeed worden. De hele familie en ijverige kijkers krijgen een emotionele afsluiting
Televisie komt eraan
Hilversum in de jaren ’60: televisies verschijnen, zendmasten verrijzen – en vader Anton (Peter Blok) met zijn dochter Ietje en Eef worden meegesleept door de nieuwe mediawereld.
Jubileumshow met oude sterren
Omroepdirecteur Peter (Loes Luca’s oom-achtig type) organiseert een 12½‑jarig jubileum en wil opnieuw het zangduo Benno & Will verenigen — een oud-koppel met een bewogen verleden.
Familieruwte en liefde
Ondertussen worstelen zijn dochters met jaloezie, idealen en relaties – de ene zus zit in het schijnsel, de ander in de schaduw. Oudfamilieregels botsen met nieuwe verlangens .
Terugkeer vs verstrikking
Will leeft teruggetrokken, Benno heeft een ander zangpartner maar wordt gechanteerd om terug te keren. De complicaties doorsnijden meerdere generaties en morele lagen.
Huub Stapel vertolkt Benno, een voormalig geliefd zangduo-lid dat ooit in de spotlights stond. Nu moet hij terugkomen wegens de jubileumshow, maar hij zwaait af – en zoekt zijn eigen plek in een veranderende wereld. Zijn houding is introvert, twijfelend, maar ook nostalgisch sterk.
Benno heeft trekjes van eerdere personages: de vader die afstand neemt, de man die handelde vanuit emotionele ballast, en de stilte als vehikel voor emotionele dialoog. Zoals in voorgaande rollen creëert Stapel opnieuw drama zonder lawaai – hij laat de muziek spreken en de stilte resoneren.
Zenderstatistieken: Start met 1,1 miljoen kijkers; nominatie voor Loes Luca versterkt prestige
Publiek & Kritiek: Algemeen gewaardeerd om sfeer, authentieke jaren‑’60-weergave en geloofwaardig spel .
Stapel’s zangscènes vielen in het AD op: “ik mag echt zingen” – dat gaf zijn personage extra emotie .
Goedenavond dames en heren is een sfeervol, muzikaal portret van een tijdperk in transitie. Huub Stapel’s Benno is zowel nostalgie als twijfel, een man die nog woorden heeft maar zijn lied kwijt is. Hij verbindt de oude en nieuwe wereld — en toont opnieuw zijn kracht in klein, stil, muzikaal spel.
Zonder Benno’s stille resonantie zou de serie minder echoën – hij is de man die zingt zonder te schreeuwen. Een rol die charme en weemoed verenigt, precies wat de serie nodig had.