Première: December 2022 (Pathé Thuis); vanaf voorjaar 2024 populair op Netflix
Genre: Komische dramafilm
Regie: Martin van Waardenberg & Peter Verhage
Cast: Martin van Waardenberg, Floortje van Waardenberg, Pierre Bokma, en Huub Stapel als Joop, de bloemenman
Ome Cor volgt de gelijknamige Rotterdamse havenarbeider Cor (Martin van Waardenberg), die tijdens de coronaperiode besluit arbeidsongeschiktheidsfraude te plegen — met alle gevolgen van dien:
Warm Rotterdam
De film eindigt met een bescheiden hoop: in de chaos blijft er een verlangen naar verzoening en menselijke connectie, middenin Rotterdamse charme en alledaagse comedy .
Fraude en val
Cor vervalst zijn medische verklaring, verliest zijn uitkering, woning en belandt in de schulden .
Terug naar de dochter
Hij moet aankloppen bij zijn dochter Carola (Floortje van Waardenberg), met wie hij jaren geen contact heeft. De spanningsboog tussen hen vormt het emotionele hart van de film.
Straatleven en hulp zoeken
Cor duikt in Rotterdamse sketch-achtige scenario’s, op zoek naar geld en uitweg: lening van vrienden, testrit in een Range Rover, nachtopvang – telkens met een mengelmoes van leed en humor.
Botsing van generaties
Zijn trots en wanhoop komen bovendrijven, terwijl zijn dochter worstelt met de rol van verantwoordelijke ouder en de vraag of ze hem kan vergeven .
Huub Stapel speelt Joop, de bescheiden bloemenman die Cor op cruciale momenten tegenkomt in zijn zoektocht naar geld en steun. Laten we zijn rol binnen het algehele verhaal ontleden:
Net als inzijn eerdere rollen biedt Stapel opnieuw ingetogenheid, en creëert hij met minimale middelen een gevoel van warmte en herkenning:
Joop heeft in potentie dezelfde resonanties als eerdere personages van Stapel:
“Even stil, even menselijk — dat doet Joop,” schreef een fan bij de recensie op FilmTotaal (vrij vertaald)
Publiek: Beoordeelde de film als “kapot grappig” en “aandoenlijk” — Joop droeg daaraan bij met humor en kalmte in de Rotterdamse wolk van BN‑ers .
Recensenten: Hoorden Joop als één van de “meest charmante cameo’s” — zonder him te idealiseren, maar wel memorabel dankzij Stapels authenticiteit .
Ome Cor is misschien een luchtig en improviserend portret van Rotterdamse veerkracht en humor – maar het zijn de kleine mensmomenten, zoals die van Joop, die zorgen voor emotionele diepte. Huub Stapel’s Joop is bescheiden in screentime, maar groots in menselijkheid. Hij is het zachte stopcontact tussen Cors stormachtige scenes – een bloemenman wiens bloemen slechts één bloei missen: erkenning.
Zijn rol is kort, maar daardoor des te treffender — een stille herinnering dat liefde vaak bloeit buiten de spotlights.