Van God Los (2003) – Nederlandse misdaadthriller geïnspireerd op de ‘bende van Venlo’
Regie: Pieter Kuijpers
Première: 24 april 2003 (bioscoop)
Genre: Misdaad / Drama
Duur: ±83 min
Prijzen: Gouden Film (100.000 bezoekers) en drie Gouden Kalveren (Beste Acteur, Regie, Scenario)
Hoofdrollen: Egbert Jan Weeber (Stan), Tygo Gernandt (Maikel), Angela Schijf (Anna)
Samenvatting
De film volgt de jonge Stan (Weeber), die bevriend raakt met de criminele Maikel (Gernandt). Hun samenwerking leidt tot seriemoord, waarna ze in dienst treden van de lokale drugsmaffia, geleid door Osman. Terwijl Anna (Schijf) worstelt met loyaliteit en liefde, escaleert het geweld, met fatale gevolgen—zoals de dood van Osman’s kleindochter en uiteindelijk de klap voor Maikel en Stan.
Herbert Meijer – Huub Stapel als vader/OM-figuur
Karakteromschrijving
Herbert Meijer is de vader van Stan. Zijn rol is klein, maar cruciaal: hij vertegenwoordigt normale stabiliteit in het geweldsdrama van zijn zoon. Hij verschijnt als een van de weinige gezichten uit Stan’s ‘oude leven’—een rotsige vader tussen misdaad en onschuld .
Rol binnen de film
- Morele anker: Herbert is getuige van de ontluikende duisternis in zijn zoon—zijn schaduwtwijfel betekent meer dan woorden.
- Weerklank in stilte: In korte scènes kiest Stapel voor subtiele emoties: een blik, een pauze, een licht getremmel in stem suggereren zijn innerlijke pijn en machteloosheid.
Stilte als kracht
- Zelfbeheersing in chaos: Terwijl de film escaleert naar geweld en chaos, blijft Herbert kalm gebogen—zijn stilte meerzeggend dan elke confrontatie.
- Balans in ensemble: Stapel vindt evenwicht tussen spotlight en achtergrond; zijn rol onderstreept de tragiek zonder de match te stelen.
Resonantie binnen Stapels oeuvre
Zoals in andere vaderrollen—Johan, Verder dan de maan, De dominee—brengt Stapel opnieuw die stille, autoriteitvolle aanwezigheid. Herbert staat niet in de spotlight, maar geeft de film gewicht en realiteitszin.
Ontvangst & impact
Stapel’s performance wordt beschouwd als een “subtiele, eerlijke toevoeging” — essentieel voor geloofwaardigheid van het drama, zonder nadrukkelijk op te vallen .
Kritieken prezen Van God Los als “on-Hollands goed” en bleven lovend over de geloofwaardige cast-aanvulling zoals Stapel.
Slotbeschouwing
Van God Los is een intens misdaadportret over verlies van onschuld en morele verdwaling. Huub Stapel’s Herbert Meijer belichaamt de verloren positie van de vader die zijn zoon ziet afglijden — machteloos, stil, maar niet wanhopig. Met minimale screentime tilde hij de film naar een hoger emotioneel niveau. Net zoals bij veel van zijn rollen vraagt hij geen spotlight—hij is de schaduw die het hart draagbaar maakt.